Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

intra annum vicesimum

  • 1 intra

    I intrā adv. [из *. intĕrā, sc. parte] (compar. interius, superl. intimē)
    1) внутри (ea pars, quae i. CC; i. forisque Pt)
    2) внутрь, вглубь (i. penetrare VP; spectare Q)
    spatium vitae interius flectĕre погов. Sen — идти кратчайшим путём, т. е. ограничивать себя
    insistere interius C — остановиться, сделать остановку (в середине речи)
    II intrā praep. cum acc.
    1) внутри (i. extraque munitiones Cs; i. urbem L)
    i. se — про себя, втайне ( scelus cogitare J)
    2) внутрь, в (se recipere i. fines suos Cs)
    3) в течение, в продолжение (i. annos quattuordecim Cs)
    i. hos dies Pt — в течение последних дней, на днях
    i. sextum mensem Pt — до истечения шестого месяца, т. е. в шестимесячный срок
    4) менее, до
    i. centum Lдо ста
    i. famam esse Q — быть ниже (своей) репутации (хуже, чем можно было ждать)
    5) только, в пределах
    i. aquam manere CCпить только воду
    i. finem juris Lв рамках закона
    6) по сю сторону (i. montem Taurum C)

    Латинско-русский словарь > intra

  • 2 vicensima

    vīcēsĭmus or vīcensĭmus (collat. form vīgēsĭmus, Varr. R. R. 3, 9, 21; Caes. B. C. 3, 34; Sall. C. 47, 2; Col. 5, 1, 10; Manil. 4, 462 al.; but not in Cic.), a, um, ord. num. adj. [viginti], the twentieth.
    I.
    Adj.:

    annus,

    Plaut. Capt. 5, 3, 3:

    intra annum vicesimum,

    Caes. B. G. 6, 21:

    annum jam tertium et vicesimum regnat,

    Cic. Imp. Pomp. 3, 7:

    censores vicesimi sexti a primis censoribus,

    Liv. 10, 47, 2:

    litteras mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,

    Cic. Fam. 12, 25, 1:

    Acastus cum litteris praesto fuit uno et vicesimo die,

    id. ib. 14, 5:

    vicesimo die lunae,

    id. Fin. 2, 31, 101:

    vicesima luna sacrificant,

    Plin. 35, 2, 2, § 5:

    sexto et vicesimo anno,

    Nep. Lys. 1, 1:

    legio,

    Tac. A. 1, 51.—
    II.
    Subst.: vīcēnsĭ-ma ( - suma), ae, f. (i. e. pars), the twentieth part, as a tax; so the twentieth part or five per cent. of the crop, Liv. 43, 2, 12 Weissenb. ad loc.; of the value of a slave that was manumitted, Cic. Att. 2, 16, 1; Liv. 7, 16, 7; Petr. 58; 71.—Called also VICESIMA LIBERTATIS, Inscr. Orell. 3131; 3338.—As exportduty:

    portorii,

    Cic. Verr. 2, 2, 75, § 185.—

    As a tax on inheritances,

    Plin. Ep. 7, 14, 1; id. Pan. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > vicensima

  • 3 vicensimus

    vīcēsĭmus or vīcensĭmus (collat. form vīgēsĭmus, Varr. R. R. 3, 9, 21; Caes. B. C. 3, 34; Sall. C. 47, 2; Col. 5, 1, 10; Manil. 4, 462 al.; but not in Cic.), a, um, ord. num. adj. [viginti], the twentieth.
    I.
    Adj.:

    annus,

    Plaut. Capt. 5, 3, 3:

    intra annum vicesimum,

    Caes. B. G. 6, 21:

    annum jam tertium et vicesimum regnat,

    Cic. Imp. Pomp. 3, 7:

    censores vicesimi sexti a primis censoribus,

    Liv. 10, 47, 2:

    litteras mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,

    Cic. Fam. 12, 25, 1:

    Acastus cum litteris praesto fuit uno et vicesimo die,

    id. ib. 14, 5:

    vicesimo die lunae,

    id. Fin. 2, 31, 101:

    vicesima luna sacrificant,

    Plin. 35, 2, 2, § 5:

    sexto et vicesimo anno,

    Nep. Lys. 1, 1:

    legio,

    Tac. A. 1, 51.—
    II.
    Subst.: vīcēnsĭ-ma ( - suma), ae, f. (i. e. pars), the twentieth part, as a tax; so the twentieth part or five per cent. of the crop, Liv. 43, 2, 12 Weissenb. ad loc.; of the value of a slave that was manumitted, Cic. Att. 2, 16, 1; Liv. 7, 16, 7; Petr. 58; 71.—Called also VICESIMA LIBERTATIS, Inscr. Orell. 3131; 3338.—As exportduty:

    portorii,

    Cic. Verr. 2, 2, 75, § 185.—

    As a tax on inheritances,

    Plin. Ep. 7, 14, 1; id. Pan. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > vicensimus

  • 4 vicensuma

    vīcēsĭmus or vīcensĭmus (collat. form vīgēsĭmus, Varr. R. R. 3, 9, 21; Caes. B. C. 3, 34; Sall. C. 47, 2; Col. 5, 1, 10; Manil. 4, 462 al.; but not in Cic.), a, um, ord. num. adj. [viginti], the twentieth.
    I.
    Adj.:

    annus,

    Plaut. Capt. 5, 3, 3:

    intra annum vicesimum,

    Caes. B. G. 6, 21:

    annum jam tertium et vicesimum regnat,

    Cic. Imp. Pomp. 3, 7:

    censores vicesimi sexti a primis censoribus,

    Liv. 10, 47, 2:

    litteras mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,

    Cic. Fam. 12, 25, 1:

    Acastus cum litteris praesto fuit uno et vicesimo die,

    id. ib. 14, 5:

    vicesimo die lunae,

    id. Fin. 2, 31, 101:

    vicesima luna sacrificant,

    Plin. 35, 2, 2, § 5:

    sexto et vicesimo anno,

    Nep. Lys. 1, 1:

    legio,

    Tac. A. 1, 51.—
    II.
    Subst.: vīcēnsĭ-ma ( - suma), ae, f. (i. e. pars), the twentieth part, as a tax; so the twentieth part or five per cent. of the crop, Liv. 43, 2, 12 Weissenb. ad loc.; of the value of a slave that was manumitted, Cic. Att. 2, 16, 1; Liv. 7, 16, 7; Petr. 58; 71.—Called also VICESIMA LIBERTATIS, Inscr. Orell. 3131; 3338.—As exportduty:

    portorii,

    Cic. Verr. 2, 2, 75, § 185.—

    As a tax on inheritances,

    Plin. Ep. 7, 14, 1; id. Pan. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > vicensuma

  • 5 vicesimus

    vīcēsĭmus or vīcensĭmus (collat. form vīgēsĭmus, Varr. R. R. 3, 9, 21; Caes. B. C. 3, 34; Sall. C. 47, 2; Col. 5, 1, 10; Manil. 4, 462 al.; but not in Cic.), a, um, ord. num. adj. [viginti], the twentieth.
    I.
    Adj.:

    annus,

    Plaut. Capt. 5, 3, 3:

    intra annum vicesimum,

    Caes. B. G. 6, 21:

    annum jam tertium et vicesimum regnat,

    Cic. Imp. Pomp. 3, 7:

    censores vicesimi sexti a primis censoribus,

    Liv. 10, 47, 2:

    litteras mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,

    Cic. Fam. 12, 25, 1:

    Acastus cum litteris praesto fuit uno et vicesimo die,

    id. ib. 14, 5:

    vicesimo die lunae,

    id. Fin. 2, 31, 101:

    vicesima luna sacrificant,

    Plin. 35, 2, 2, § 5:

    sexto et vicesimo anno,

    Nep. Lys. 1, 1:

    legio,

    Tac. A. 1, 51.—
    II.
    Subst.: vīcēnsĭ-ma ( - suma), ae, f. (i. e. pars), the twentieth part, as a tax; so the twentieth part or five per cent. of the crop, Liv. 43, 2, 12 Weissenb. ad loc.; of the value of a slave that was manumitted, Cic. Att. 2, 16, 1; Liv. 7, 16, 7; Petr. 58; 71.—Called also VICESIMA LIBERTATIS, Inscr. Orell. 3131; 3338.—As exportduty:

    portorii,

    Cic. Verr. 2, 2, 75, § 185.—

    As a tax on inheritances,

    Plin. Ep. 7, 14, 1; id. Pan. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > vicesimus

  • 6 vicesimus

    Латинско-русский словарь > vicesimus

  • 7 mariti

    1.
    mărītus, a, um, adj. [mas], of or belonging to marriage, matrimonial, conjugal, nuptial, marriage-.
    I.
    Adj. (so mostly poet.; not in Cic.).
    A.
    Lit.:

    facibus cessit maritis,

    to the nuptial torches, to wedlock, Prop. 4 (5), 11, 33:

    faces,

    Ov. H. 11, 101:

    foedus,

    the conjugal tie, id. P. 3, 1, 73:

    tori,

    id. H. 2, 41:

    sacra,

    Prop. 3, 20, 26 (4, 20, 16); Ov. H. 12, 87:

    Venus,

    wedded love, id. ib. 16, 283; cf.:

    fides,

    conjugal fidelity, Prop. 4 (5), 3, 11: lex, respecting marriage, a marriage-law (de maritandis ordinibus, Suet. Aug. 34), Hor. C. S. 20.—In prose:

    vagabatur per maritas domos dies noctesque,

    i. e. the houses of married people, Liv. 27, 31, 5 Drak.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of plants, wedded, i. e. tied up (cf. marito, II. B.):

    arbores,

    Cato, R. R. 32, 2; Col. 11, 2, 32:

    ulmo conjuncta marito (sc. vitis),

    Cat. 62, 54; Quint. 8, 3, 8:

    olivetum,

    Col. 3, 11, 3.—
    2.
    Impregnating, fertilizing (in postclass. poetry):

    fluctus (Nili),

    Avien. Perieg. 339: imbres, Pervigil. Ven. 4, 11.—
    II.
    Subst.
    A.
    mărītus, i, m., a married man, husband (freq. and class.; cf.

    conjux, vir): ditis damnosos maritos sub basilica quaerito,

    Plaut. Curc. 4, 1, 10:

    ut maritus sis quam optimae (mulieris),

    Cic. Inv. 1, 31, 52:

    sororis,

    id. Rab. Perd. 3, 8; Liv. 1, 57, 10; Quint. 6, 2, 14; 3, 11, 4; Suet. Caes. 43; 52; 81; Tac. A. 1, 5; Plin. Ep. 1, 14, 1; 2, 20, 2; Sen. Ben. 2, 18, 1; Just. 1, 7, 19; Val Max. 8, 2, 14; Gell. 1, 17 et saep.: insidian [p. 1115] iem somno maritorum, Cic. Cat. 1, 10, 26:

    quae major calumnia est quam venire imberbum adulescentem, bene valentem ac maritum,

    id. Dom. 14, 37; Liv. 36, 17, 8;

    opp. coelebs: seu maritum sive coelibem scortarier,

    Plaut. Merc. 5, 14, 58; id. Cas. 2, 4, 11 sq.; Quint. 5, 10, 26; Sen. Ep. 94, 8; Gell. 2, 15:

    bonus optandusque maritus,

    Juv. 6, 211:

    malus ingratusque maritus,

    id. 7, 169:

    mariti testamentum,

    Quint. 9, 2, 73:

    patrius,

    Verg. A. 3, 297:

    Phrygio servire marito,

    id. ib. 4, 103:

    unico gaudens mulier marito,

    Hor. C. 3, 14, 5:

    novus,

    a newly-married man, a young husband, Plaut. Cas. 5, 1, 6:

    intra quartum et vicesimum annum maritus,

    Plin. Ep. 7, 24, 3:

    recens,

    id. ib. 8, 23, 8:

    ut juveni primum virgo deducta marito,

    Tib. 3, 4, 31:

    lex Bithynorum, si quid mulier contrahat, maritum auctorem esse jubet,

    Gai. Inst. 1, 193:

    si maritus pro muliere se obligaverit,

    Ulp. Fragm. 11, 3:

    maritus lugendus decem mensibus,

    Plaut. Sent. 1, 21, 13.—
    B.
    Transf.
    1.
    A lover, suitor ( poet.), Prop. 2, 21 (3, 14), 10:

    aegram (Dido) nulli quondam flexere mariti,

    Verg. A. 4, 35.—
    2.
    Of animals:

    ol ens maritus,

    i. e. a he-goat, Hor. C. 1, 17, 7:

    quem pecori dixere maritum,

    Verg. G. 3, 125; so,

    gregum,

    Col. 7, 6, 4;

    of cocks,

    id. 8, 5 fin.; Juv. 3, 91.—
    3.
    In plur.: mă-rīti, ōrum, m., married people, man and wife (post-class.), Dig. 24, 1, 52 fin.:

    novi mariti,

    newly-married people, a young couple, App. M. 8, p. 201, 36.—
    III.
    mărīta, ae, f., a married woman, wife ( poet. and postclass.):

    marita,

    Hor. Epod. 8, 13:

    castae maritae,

    Ov. F. 2, 139; id. H. 12, 175; Inscr. Orell. 2665; Inscr. Fabr. 299 al.; and freq. on epitaphs.
    2.
    mărītus, i, v. 1. maritus, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > mariti

  • 8 maritus

    1.
    mărītus, a, um, adj. [mas], of or belonging to marriage, matrimonial, conjugal, nuptial, marriage-.
    I.
    Adj. (so mostly poet.; not in Cic.).
    A.
    Lit.:

    facibus cessit maritis,

    to the nuptial torches, to wedlock, Prop. 4 (5), 11, 33:

    faces,

    Ov. H. 11, 101:

    foedus,

    the conjugal tie, id. P. 3, 1, 73:

    tori,

    id. H. 2, 41:

    sacra,

    Prop. 3, 20, 26 (4, 20, 16); Ov. H. 12, 87:

    Venus,

    wedded love, id. ib. 16, 283; cf.:

    fides,

    conjugal fidelity, Prop. 4 (5), 3, 11: lex, respecting marriage, a marriage-law (de maritandis ordinibus, Suet. Aug. 34), Hor. C. S. 20.—In prose:

    vagabatur per maritas domos dies noctesque,

    i. e. the houses of married people, Liv. 27, 31, 5 Drak.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of plants, wedded, i. e. tied up (cf. marito, II. B.):

    arbores,

    Cato, R. R. 32, 2; Col. 11, 2, 32:

    ulmo conjuncta marito (sc. vitis),

    Cat. 62, 54; Quint. 8, 3, 8:

    olivetum,

    Col. 3, 11, 3.—
    2.
    Impregnating, fertilizing (in postclass. poetry):

    fluctus (Nili),

    Avien. Perieg. 339: imbres, Pervigil. Ven. 4, 11.—
    II.
    Subst.
    A.
    mărītus, i, m., a married man, husband (freq. and class.; cf.

    conjux, vir): ditis damnosos maritos sub basilica quaerito,

    Plaut. Curc. 4, 1, 10:

    ut maritus sis quam optimae (mulieris),

    Cic. Inv. 1, 31, 52:

    sororis,

    id. Rab. Perd. 3, 8; Liv. 1, 57, 10; Quint. 6, 2, 14; 3, 11, 4; Suet. Caes. 43; 52; 81; Tac. A. 1, 5; Plin. Ep. 1, 14, 1; 2, 20, 2; Sen. Ben. 2, 18, 1; Just. 1, 7, 19; Val Max. 8, 2, 14; Gell. 1, 17 et saep.: insidian [p. 1115] iem somno maritorum, Cic. Cat. 1, 10, 26:

    quae major calumnia est quam venire imberbum adulescentem, bene valentem ac maritum,

    id. Dom. 14, 37; Liv. 36, 17, 8;

    opp. coelebs: seu maritum sive coelibem scortarier,

    Plaut. Merc. 5, 14, 58; id. Cas. 2, 4, 11 sq.; Quint. 5, 10, 26; Sen. Ep. 94, 8; Gell. 2, 15:

    bonus optandusque maritus,

    Juv. 6, 211:

    malus ingratusque maritus,

    id. 7, 169:

    mariti testamentum,

    Quint. 9, 2, 73:

    patrius,

    Verg. A. 3, 297:

    Phrygio servire marito,

    id. ib. 4, 103:

    unico gaudens mulier marito,

    Hor. C. 3, 14, 5:

    novus,

    a newly-married man, a young husband, Plaut. Cas. 5, 1, 6:

    intra quartum et vicesimum annum maritus,

    Plin. Ep. 7, 24, 3:

    recens,

    id. ib. 8, 23, 8:

    ut juveni primum virgo deducta marito,

    Tib. 3, 4, 31:

    lex Bithynorum, si quid mulier contrahat, maritum auctorem esse jubet,

    Gai. Inst. 1, 193:

    si maritus pro muliere se obligaverit,

    Ulp. Fragm. 11, 3:

    maritus lugendus decem mensibus,

    Plaut. Sent. 1, 21, 13.—
    B.
    Transf.
    1.
    A lover, suitor ( poet.), Prop. 2, 21 (3, 14), 10:

    aegram (Dido) nulli quondam flexere mariti,

    Verg. A. 4, 35.—
    2.
    Of animals:

    ol ens maritus,

    i. e. a he-goat, Hor. C. 1, 17, 7:

    quem pecori dixere maritum,

    Verg. G. 3, 125; so,

    gregum,

    Col. 7, 6, 4;

    of cocks,

    id. 8, 5 fin.; Juv. 3, 91.—
    3.
    In plur.: mă-rīti, ōrum, m., married people, man and wife (post-class.), Dig. 24, 1, 52 fin.:

    novi mariti,

    newly-married people, a young couple, App. M. 8, p. 201, 36.—
    III.
    mărīta, ae, f., a married woman, wife ( poet. and postclass.):

    marita,

    Hor. Epod. 8, 13:

    castae maritae,

    Ov. F. 2, 139; id. H. 12, 175; Inscr. Orell. 2665; Inscr. Fabr. 299 al.; and freq. on epitaphs.
    2.
    mărītus, i, v. 1. maritus, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > maritus

См. также в других словарях:

  • SERVILIA — I. SERVILIA Bareae Sorani filia, Annio Pollioni nupta, sed, intra vicesimum aetatis annum, matitô in exsilium pulsô, viduata desolataqu: haec cultus dotales et detractum cervici monile venum dedit, ut posset magos consulere, de incolumitate domus …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»